İnsan, ne zaman tanımaya başlar dünyayı? Tanıdım artık diyebileceği bir zaman var mıdır? Mutluluğu yücelten dünyanın yaşamın diğer tüm duygularına kör olmasına anlam veremiyorum. Koskoca bir ömrü, mutluluğun içine sıkıştırmak çok yavan geliyor bana. Yaşamdan istedikleriniz, amacınız değiştikçe yaşamın seyri değişiyor. Ölüm, insanı yaşamla tanıştırıyor. Babamı kaybedince anladım. Özellikle de en sevdiklerinden birini kaybetmenin tesiri bambaşka. İlk zamanlar savunma mekanizmaları devreye girer. Elbette bunu anlayamazsınız olayın içindeyken. Her şey eskisi gibi olursa, giden gitmemiş olacaktır. Sanki hiçbir şey yok gibi yaşamaya çalışırsınız. Zaman geçince, giden babanın koltuğunu boş gördükçe, sofraya fazladan bir tabak daha getirmeye devam ettikçe bir gün zihninde şimşekler çakar. Bana babamı kaybettiğim gün, zaman geçtikçe acın dinecek demişlerdi. Dünyayı nasıl yorumluyorsak hissedilen ve algılanan o oluyor aslında. B...