Uğruna Yaşamak

           

İnsanı insan yapan nedir? İnsan nerede insanlaşır? Yeryüzündeki canlılar arasında farklılığımız nasıl ayırt edilir? Sahip olduğumuz en değerli şey nedir? Değer nedir? 

Yazıma bu sorularla başlıyorum. Önce bu soruların zihnimizde bir cevabının olması gerekiyor. Temel ihtiyaçlarımız beslenmek, uyumak, barınmak... Peki bunlar bizi biz yapmaya yeter mi?  

Duygularını, düşüncelerini, arzularını ifade edebilmek için dil denilen bir kavram üreten insan. Mağaranın duvarlarına resim çizerek "Ben buradayım ben de yaşadım!" düşüncesi, varolma arzusunu taşıyan insan değil de kimdir? İnsanı insan yapan, anlam değil midir? Sahip olduğumuz en önemli şey yaşamdır. Bebeklikten çocukluğa oradan gençliğe sonra yetişkinlik ve ardından yaşlılık. Yaşam önemli çünkü yaşadığımız hayat biziz. Bizim kim olduğumuzu belirleyen nasıl bir hayat yaşadığımızdır. Düşünebilmek ve düşünce üretebilmek insana hastır. 

Şikâyet etmek ancak acizlere aittir. Bizi kurtarır çünkü sorumluluğu başkasına atmış oluruz. Oysa bu dünyada zihnimizde biçtiğimiz anlam ile şekillenmektedir. Dolandırıcılardan, dümencilerden, hakkımızı yiyenlerden, adam kayıranlardan şikâyetçiyizdir. Kendimize dönüp bakmayı unuturken, her yaptığımızı kendimize açıklarken üstelik. Yoksulken, israf edenlerden şikâyetçiydin. Çark sana döndüğünde bunu değersel değil, sahip olamamanın hıncıyla verilmiş bir tepki olduğunu anlayacaksın. 

Yazımın başında sormuştum. Değer nedir diye. En basit tanımıyla önem verilen demektir. İnsanın sahip olduğu en önemli şey yaşam olduğunu söylemiştim. İnsanın sorumlu olduğu varlık kendisidir. Kendi varlığına saygı duymak, düşüncelerini ve duygularını sorgulayabilme cesaretini gösterebilmekte gizlidir. İnsan kurusıkı sadece varolduğu için değil mücadelesi ile değer kazanır. Varlığına değer veren bir insan amasız fakatsız varolmaya çabalar. Değerleri için yaşar. Ben üstünüm kibriyle değil kendinin ne olduğunu bilmenin ve o varlığa saygı duymanın erdemidir. 

İnsan dünyaya gönderildiğinden beri yazgısı değişmedi. İyilik ve kötülük daima kol kola gezer. Kendi varlığına saygı duyan ve varolma cesaretini gösteren kişiler iyiliği tercih etti. Dünyada kötülük hiçbir zaman son bulmayacak. Ta ki dünya ölene kadar. Çıkarcılık, nefret, kin, yalan, dolandırıcılık bu kirli davranışlar bizde var. İyilik, adalet, sevgi, yardımlaşma gibi. Kötülüğe karşı iyiliği, zulme karşı adaleti, kin ve nefrete karşı sevgiyi güçsüzlüğe karşı gücü tercih edebilme yetisine sahibiz kendimize rağmen. Kendimize rağmen iyi olabilmeli, kendimize rağmen hak olanın peşinde olabiliriz. 

İnsan kelimesinin kökeninin anlamı unutan demektir. Varolmak ise hatırlamaktır. Yaşamak mücadele etmektir. Çoğunlukla insanın önündeki en büyük engel insanın kendisidir. Varolabilme, değerleri için mücadele edebilmek insanı insan yapar. Mücadelesiyle insan, insandır. Uğruna ölmek değil uğruna yaşamak, yaşatabilmek var olmaktır. 

Ahu Mah