Ana içeriğe atla

Düşünce yazısı: Başarı ne değildir?

     


 Türkiye'de yaşayan birisi için başarı nedir? Afrika'da yaşayan biri ile aynı mıdır?  En iyi üniversiteden yüksek dereceden mezun olmak mı? Spor müsabakasında derece yapmak mı? Himba Kabilesi'nde başarı, kabile reisi olmak olabilir. Başarı, yaşadığımız çağ ve çevre çerçevesinde şekillenmektedir. Kendimize koyduğumuz suni hedeflere ulaşma çabası ile ömrümüzü geçiriyorken detayları kaçırıyoruz. Iyi okul, iyi kariyer, evlilik, çocuk, ev sahibi olmak başarılı olmak demek değildir. Kendini tanıma ve kendin olma cesaretini gösterebilmek başarıdır. Kendine yalan söylemekten özgürleşmiş, cesaret isteyen bir eylemdir çünkü. Dünyadan geçerken nasıl bir iz bıraktığın önemlidir. Kendinden emin ve istikrarlı olmayı gerektirir. Evlilik, şaşaalı düğünler, gelinlik giymek başarı değildir. Hayat yolunda, iki insanın birbirine yarenlik etmesi, yekvücut olmaktan vazgeçmemek ve beraber yürüyebilmek başarıdır. Çünkü mayasında bolca emek ve sabır vardır. Çocuk sahibi olmak başarı değildir. Güzel bir insan yetiştirebilmek başarıdır. Bir insan yetiştirmek dünyaya bıraktığımız izlerden belki de en büyük olanıdır. Nasıl bir dünya arzuluyorsak, o dünyayı inşâ etmek başarıdır. Çevrene, doğaya, ailene karşı sorumluluk hissetmek başarıdır. Hazırcılığın, egonun yüceltildiği bu çağda emek ve çabaya değer vermek, dünyaya karşı sorumlu hissetmek en büyük başarıdır. 

Bizler ise sonuca ulaşmayı başarı olarak tanımladık. Hedonizmi ve pragmatizmi yükselten anlayış budur. Oysa yaşam sonuçlarda değil sürecin içindedir. Doğumdan ölüme kadar devam eder. 

Yorumlar

  1. Toplumun genel geçer kuralları içinde fayda sağlayan her şeyin başarı kabul edilmesi insanın bireysellikten uzak bir tutum içinde olmasına neden olur. Ben demenin suç kabul edilmesi biz olma çabasının yetersizliği insanın arada kalmasına ve gerçek mutsuzluğuna sebep olan en temel şeydir.

    YanıtlaSil
  2. İnsan kendi olamadan biz olmayı da beceremiyor. Kendimiz olamadığımız bir hayat yaşıyoruz maalesef. Yorumunuz için teşekkürler.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Her Yaşın Acemisiyim

                  Dünya büyüktür benden, her yaşın acemisiyim. Küçücüktür dünya ben her yaşın acemisiyim. İnsanın elinde, sahip olduğu yegâne şey yaşamdır. İçine doğduğum aile tanımladı beni, içine doğduğum ülkenin insanıyım ben. Sıkışmışlık arasında. Kök salacakken hayata, kök salacak toprağımı aradım. Misafir olduğum bu diyarda, köklerimi salmalı mıydım? Her yaşımda bana dünya farklı görünürdü. Küçük bir kızken neşeyle bakardım. Renklerle bezenmiş bir yerdi. Okullu bir kızken arkadaşlık ilişkileri demekti. Ergenliğimde mutlu olmak demekti. Her yaşın acemisiyim, ben nereden bileceğim? Üniversiteliyken arayış çağımdı. Daha çok toy ve saf duygularını muhafaza edebilmiş bir kız. Ben dünyayı anlamamışım...Satırlarda ve düşüncelerde aradım kendimi. Nesnelerde, mekanlarda. Yeri geldi sığamadım kitaplara. Rüzgar yüzüme çarparken, yağmurlar boşanırken bedenimin üstünden, koşardım ben dünyaya. Ömrümü heba edecek olma korkusundan kaçardım. Bazen yaşıt...

Uğruna Yaşamak

            İnsanı insan yapan nedir? İnsan nerede insanlaşır? Yeryüzündeki canlılar arasında farklılığımız nasıl ayırt edilir? Sahip olduğumuz en değerli şey nedir? Değer nedir?  Yazıma bu sorularla başlıyorum. Önce bu soruların zihnimizde bir cevabının olması gerekiyor. Temel ihtiyaçlarımız beslenmek, uyumak, barınmak... Peki bunlar bizi biz yapmaya yeter mi?   Duygularını, düşüncelerini, arzularını ifade edebilmek için dil denilen bir kavram üreten insan. Mağaranın duvarlarına resim çizerek "Ben buradayım ben de yaşadım!" düşüncesi, varolma arzusunu taşıyan insan değil de kimdir? İnsanı insan yapan, anlam değil midir? Sahip olduğumuz en önemli şey yaşamdır. Bebeklikten çocukluğa oradan gençliğe sonra yetişkinlik ve ardından yaşlılık. Yaşam önemli çünkü yaşadığımız hayat biziz. Bizim kim olduğumuzu belirleyen nasıl bir hayat yaşadığımızdır. Düşünebilmek ve düşünce üretebilmek insana hastır.  Şikâyet etmek ancak acizlere aittir. Bizi k...

İnsan Ne Zaman Olgunlaşır?

        T oplum nezdinde sıkça kullanılan bir kavram vardır: Olgunluk. 20'leri bitirip 30'a geçince insanlarca öyle tanımlanırsınız. "40 yaşına gelmiş hâlâ nasıl davranıyor?" dediğimiz nice insanlar vardır. Olgunluğu yaşa ve yaşanmışlıklara atfederiz. Oysa ki durum çok farklıdır. İnsan, 20'lerinde de olgunlaşabilir, 40'larında ergen düzeyde kalabilir. Hatta hayatı boyunca hiç olgunlaşamayabilir de. Nerede büyümeye başlar insan? Zihinsel olgunlaşma insana ne katar? Neleri götürür? Dünyayı yeni deneyimlemeye başladığımız dönemde yani çocukluk döneminde her şey çok saftır. İsteklerimizin gerçekleşeceğini düşünür, olayların perde arkalarını gözlemleyemeyiz. Gençlikte ise sadece "bugün" vardır. O anı güzel geçirmek, eğlenmek, haz almak... Çok kez de duygusal olarak değerlendiririz hayatı. Zorlukları görmeden ve deneyimlere kucak açmadan olgunlaşmak mümkün değildir. Nasıl olgunlaşacağınızın tarifini bulamazsınız kitaplarda. Deneyim ve deneyimleri yorumlama...